Goed nieuws en chemo 5!

De MRI.

Ik was hier heel erg zenuwachtig voor.. Want wat zou eruit komen?  Is de tumor geslonken, is het zachter, even groot? Ik had geen idee, je weet niet meer wat je wel en niet voelt.

Ik moest eerst bloed prikken en daarna door naar de MRI. 

Het bloed prikken was al snel weer gedaan, helaas prikte ze een beetje mis en was ik weer blauw. Door daar de MRI. De zuster zag gelijk mijn blauwe arm. Dus pakte ze de andere maar voor het infuus. De MRI zelf vond ik niet zo eng meer, maar die naalden blijf ik een dingetje vinden. Toen ik eenmaal erin lag dacht ik eigenlijk al dat de contrastvloeistof al liep. Dit was blijkbaar niet zo want ineens voelde ik het mijn ader in gaan tot aan mijn schouder. Dit was zo'n naar gevoel! Ik vond het ook een beetje eng, want ook dit was eerst niet zo. Dat betekend dat de chemo mijn aderen dus wel aangetast heeft, en dat wist ik, maar het is dan toch weer een moment  van besef. Na de MRI gelijk weer lekker naar huis. Ik was er wel weer klaar mee. De volgende dag moesten we namelijk al weer naar het ziekenhuis voor het gesprek met de oncoloog over de uitslag, en een gesprek met mijn life coach. 

De volgende dag.

Bloedje zenuwachtig voor de uitslag. Misselijk, buikpijn. We kwamen bij het ziekenhuis en ik had echt het gevoel dat ik even niet lekker werd toen we richting de ingang gingen. Zó zenuwachtig. We werden geroepen door de oncoloog. Hart in mijn keel. En toen kwam het verlossende antwoord. 'Ik heb goed nieuws, er zijn geen afwijkingen meer te vinden in je borst' Een betere uitslag konden we niet hebben. Ik vroeg nog : 'Echt?' En toen ze het nog een keer bevestigde, kwam alle spanning eruit, ik moest zo huilen ineens van opluchting en blijdschap. Ik heb het gewoon geflikt. DE TUMOR IS WEG!! Na 4 A/C kuren hebben er gewoon voor gezorgd dat het weg is. 

Goed, en hoe dus nu verder?

Het plan is ietsjes aangepast. Ipv 2 middelen tijdens de chemo hoef ik er nu maar 1. Dit is veel beter, want het andere middel zou er voor zorgen dat deze chemo's veel zwaarder zouden zijn. Dit scheelt natuurlijk al enorm! We gaan wel gewoon verder met de 12 chemo's.  Dit is ook uit voorzorg. Deze chemo kan je zenuw uiteinden aantasten. Hierdoor kan ik tintelingen in handen en voeten krijgen. Als dit zo is moet ik het al melden en word de dosis aangepast. Mocht het erger worden kan het zelfs zijn dat de chemo eerder word gestopt. Dit is natuurlijk dan wel gewoon veilig. 

De dag van de chemo, vrijdag is de vaste dag.

Ik was bang, alweer. Want deze was nieuw, dit had ik nog nooit gehad. En het is een beetje een angst van mij dat ik niet weet wat er in mijn lijf komt. Deze chemo stond er ook nog eens om bekend dat mensen er een allergische reactie op konden krijgen. Als dit bij mij het geval zou zijn, word het infuus langzamer gezet en loopt ie langzaam door. Het nadeel hiervan is dat ik dan de hele dag in het ziekenhuis zou zitten.. Dit wilde ik natuurlijk niet! Ik was zo bang dat ik steeds vroeg om een momentje voor de chemo erin ging. De zuster zei, we houden je in de gaten en zien het gelijk als je reageert op de chemo, nog eerder voor dat jij iets merkt. En hoe langer we wachten, hoe later je hier weg bent. Dat snap ik natuurlijk ook wel maar ik vond het gewoon eng. Maar ik ging ervoor. Als ik iets moest merken was het in de eerste 5 á 10 minuten. Ik ging mijn vriend video bellen zodat we het een beetje in de gaten konden houden ofzo. We waren een kwartier verder, so far so good. Ik kon er dus tegen, YES! Deze duurde alleen wel wat langer dan de A/C kuren, geen probleem. Bij deze chemo krijg je uit voorzorg dus een anti allergie middel. Ze vertelde al dat je hierdoor een beetje slaperig kan worden. Ik keek naar mezelf en zag het al, kleine oogjes en ik was langzaam, ik weet even niet hoe ik het anders uit moet leggen. Ik kon er eigenlijk wel om lachen, het leek wel of ik een beetje stoned was. Ik belde mijn vriendin en die zag het gelijk en moest er ook om lachen, ik praatte een beetje langzaam en had kleine ogen. Toen ik thuis kwam ben ik heeel langzaam de trap op gegaan, ik woon op 2 hoog en heb geen lift. Ik kwam thuis, heb een dekentje gepakt en sliep binnen een half uur. Ik was met momenten wel wakker, avond eten was iets makkelijks en toen weer slapen. Ik ging naar bed, en gewoon weer slapen, de hele nacht door! Wat een spul dit, bizar. Ik werd wakker, voelde me best goed eigenlijk maar durfde er niet gelijk vanuit te gaan. Gedurende de dag bleef het goed gaan en heb ik zelfs gewoon koffie op en  normaal avond eten! Dat was bij de A/C kuren wel anders. En nu, dag 2 na de chemo, nog steeds goed. Ik ben hier zo blij mee. Als ik er zo een beetje door geen mag gaan, ben ik een tevreden mens. Ik heb volgende week vrijdag al een afspraak voor een gesprek met de chirurg. Hier krijg ik een beetje voorlichting over de operatie, wat de mogelijkheden zijn en hoe het gaat gebeuren. Gek genoeg, kijk ik hier naar uit. Het is toch al een beetje werken naar de toekomst en het einde van de chemo's.

Na deze ziekenhuis week en het goede nieuws, sta ik er weer heel anders in. Laat maar komen dat gif, zorg maar dat als er ook nog maar 1 slecht celletje zit, dat ook die kapot gaat. 

We gaan er gewoon weer voor!

Veel liefs,

Manon